به گزارش شانا به نقل از مدیریت امور اوپک و روابط با مجامع انرژی وزارت نفت، سیاست‌های جدید دولت آمریکا در حوزه انرژی که بر قطع وابستگی از چین تمرکز دارد، هزینه‌های فناوری‌های پاک را افزایش می‌دهد و روند رسیدن به انتشار خالص صفر را کندتر می‌کند. این در حالی است که چین پیشتاز فناوری‌های کلیدی مانند پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی است.

داده‌های پایگاه گلوبال دیتا نشان می‌دهد چین با فاصله زیادی از دیگر کشورها ظرفیت تولید انرژی بادی و خورشیدی را افزایش داده است و این واقعیت، با ادعای اخیر دونالد ترامپ مبنی بر کم بودن توربین‌های بادی در چین همخوانی ندارد.

از سوی دیگر در آمریکا قانونی موسوم به «قانون آشتی» پروژه‌هایی را که به قطعات یا مواد اولیه چینی وابسته‌اند از مشوق‌های مالیاتی محروم می‌کند. این سیاست‌ها می‌تواند قیمت پنل‌های خورشیدی، باتری‌ها و توربین‌های بادی را بالا ببرد.

اگرچه آمریکا اکنون پنجمین تولیدکننده بزرگ پنل‌های خورشیدی جهان است، تنها ۱.۹ درصد از تولید جهانی این محصول را در اختیار دارد و با توجه به اینکه چین ۸۰ درصد سیلیکون مورد نیاز پنل‌ها را تأمین می‌کند، جدایی کامل از این کشور دشوار است.

در بخش انرژی بادی آمریکا با ۱۶۳ هزار مگاوات ظرفیت نصب‌شده وضعیت بهتری دارد، اما فرمان‌های اجرایی برای توقف پروژه‌های فراساحلی و خشکی رشد آینده را محدود کرده است.

در مقابل، بخش انرژی هسته‌ای در حال رشد است و تا سال ۲۰۳۰ حدود ۱۶ درصد از تولید برق آمریکا را تأمین می‌کند، همچنین آمریکا در فناوری جذب و ذخیره‌سازی کربن در جهان پیشتاز بوده و با ۲۷۵ پروژه فعال برتری خود را حفظ کرده است.

کریس رایت وزیر انرژی آمریکا، اعلام کرده است که گزارش‌های ارزیابی ملی اقلیم (NCA) دولت‌های پیشین را به‌دلیل «دقیق نبودن» بازنگری خواهد کرد. مایکل مان دانشمند برجسته اقلیم، این اقدام را با روش‌های استالینی مقایسه کرده و گفته است: «این دقیقاً همان کاری است که ژوزف استالین انجام داد.»

ریچل کلیتوس مدیر سیاستگذاری اتحادیه دانشمندان نگران نیز هشدار داده که دولت نه‌تنها شواهد علمی را دفن می‌کند، بلکه آن را با اطلاعات نادرست جایگزین می‌کند تا بحران اقلیمی را کوچک جلوه دهد.

در نتیجه آمریکا با تمرکز بیشتر بر فناوری جذب و ذخیره‌سازی کربن و انرژی هسته‌ای به دنبال استقلال در فناوری پاک است، اما چالش‌های پیش رو نشان می‌دهد این مسیر آسان نیست.