-
اهمیت خط لوله نفت گوره به جاسک در بازدارندگی ژئوپلیتیک ایران
اندیشکده «مرکز امنیت آمریکایی جدید» در یادداشتی با اشاره به احداث خط لوله انتقال نفت از گوره در استان بوشهر به جاسک در استان سیستان و بلوچستان، به افزایش قدرت پاسخگویی ایران به تهدیداتی از جنس حوادث اخیر در خجیر و نطنز پرداخته است.
-
عددسازیهای دروغ و ناشیانه علیه وزیر نفت
فشارهایی که در ماههای اخیر بر بیژن زنگنه وزیر نفت تحمیل میشود، از این دست فشارهای سیاسی بیحاصل و مصداق بارز بازی دو سر باخت است که نه برای سیاسیون مخالف زنگنه سودی دارد و نه برای صنعت نفتی که همین حالا هم زیر فشار سهمگین تحریمها قرار دارد.
-
تامین سرمایه با تأسیس صندوقهای هجینگ
یکی از بهترین راهها برای تأمین مالی پروژههای مختلف دستگاههای مختلف اجرایی اعم از وزارت نفت، وزارت مسکن و شهرسازی، وزارت صنعت و بسیاری از دستگاههای اجرایی دیگر صندوق هجینگ است.
-
روزگار بنیانگذاران اوپک
سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) ۶۰ ساله شد. زمان کمی نیست، اما چرا اوپک ایجاد شد و دستاوردهای آن برای پنج کشور بنیانگذار چیست؟
-
اوپک در مذاکرات تغییر اقلیم؛ از دیروز تا امروز
سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) خیلی زود صدای ضعیف گامهای گذار جهان انرژی از دوران مولکول به دوران الکترون را در درونمایه مباحث مبهم و همراه با شک و تردید دهه ۷۰ درباره گرمایش جهانی و آثار آن بر اقلیم جهان شنید و اعضای خود و دیگر صادرکنندگان عمده نفت جهان را برای اقدام هماهنگ بهمنظور حفظ منافع خود در فرآیند مذاکرات اقلیم فراخواند.
-
امکانسنجی احداث پتروپالایشگاهها در کشور
میتوان برآورد کرد که هزینه ساخت مجتمعهای پتروپالایشگاه در ایران به ازای هر بشکه حدود ۳۰ هزار دلار است؛ یعنی برای ساخت و ایجاد ظرفیت ۲ میلیون بشکه پتروپالایشگاه به ۶۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز خواهد بود، اما چنین رویکردی از بعد تأمین خوراک، فناوری و بازار به چه الزامهای دیگری نیاز دارد؟
-
ماراتن گازرسانی شهری و روستایی
معاون وزیر نفت از گازرسانی به بیش از ۱۷ هزار روستا در دولت تدبیر و امید بهعنوان یک دستاورد بزرگ یاد کرد و نوشت: بر این باورم که قانون خوب و اجرای خوبتر، سبب این نهضت گازرسانی شد.
-
چند نکته در باب یک گفتوگو
آزادگان جنوبی، دستاویز خوبی برای هجمهها نیست
خبرگزاری مهر در گفتوگو با ناجی سعدونی، مدیرعامل اسبق شرکت متن که نخستین مجری طرح توسعه میدان آزادگان نیز بوده است، به مرور مذاکرات توسعهای برای میادین غرب کارون پرداخته و مصاحبهشونده در وصف دلایل تاخیر در توسعه میدان آزادگان جنوبی، به «معطلی برای اروپاییها» بهعنوان عامل اصلی تاخیرها اشاره کرده است. در این زمینه، فارغ از جوابیههای معمول سازمانی که احتمالا در واکنش به این گفتوگو نیز تنظیم خواهد شد، اشاره به برخی تناقضات مورد اشاره در مطالب مطرحشده، خالی از لطف نیست.
-
کارنامهتان کجاست!؟
اتهامزنی این روزها راحت است. طرف، معادلاتش بههمخورده و فیلِ سرنگهبان منطقه نفتی گچساران هم هوس هندوستان کرده؛ آنوقت میگویند فلانی ضدتوسعه و ضدشرکتهای ایرانی است! در نظر اینها، آنکسانی حامی داخلیها و توسعهگرا هستند که شعار پروژههای ۳۵ ماهه دادند و رؤیا بافتند و وعده دادند تا پیش از پایان دولتشان به ثمر برسد، اما نه تا آن زمان و نه تا ماهها بعدش، رؤیایشان به نتیجه نرسید.
-
صنعت نفت و برجام
پنج سال پیش در چنین روزی یعنی چهاردهم ژوئیه ۲۰۱۵ برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) میان ایران، و کشورهای موسوم به ۱+۵ (انگلیس، فرانسه، آمریکا، روسیه، چین و آلمان) امضا شد. برنامهای که از نگاه آمریکا و رژیم صهیونیستی به دلیل دستاوردش و از نگاه برخی داخلیها به دلیل نداشتن دستاورد «توافق بد» نام گرفت، اما واقعیت این است برجام در عمر محدودش برای صنعت نفت کارساز بوده است.
-
خط لوله گوره - جاسک؛ تکمیل زنجیرهای از ارزشها
درباره «گوره - جاسک» چه میدانیم؟ خط لوله راهبردی هزار کیلومتری که قرار است روزانه یک میلیون بشکه نفت خام را از میدانهای غرب کارون به شرق تنگه هرمز منتقل کند.
-
خبرنگاران از «حسین کاظمپور اردبیلی» میگویند
صدای بیصدای نفت ایران
برخی خبرنگاران و روزنامهنگاران چهل روز پس از درگذشت حسین کاظمپور اردبیلی از او نوشتند. نوشتند چگونه برای بینالمللی کردن رسانههای داخلی تلاش میکرد، از فروتنی و تواضعش نوشتند و نوشتند چگونه خواهان صلح و دیپلماسی بود. در یک کلمه آنها دلنوشتههایشان را به قلم آوردند؛ بخوانید.
-
دستاوردهای صنعت نفت در خزر مرهون تلاشگران بسیاری است
در مرور صحبتهای هدایتالله خادمی، مدیرعامل اسبق شرکت حفاری شمال در گفتوگو با خبرگزاری مهر که اخیرا در دو نوبت منتشر شده است، بیش از آنکه برخی مطالب نادرست یا حتی شبهات مطرحشده در سطح امنیت ملی سؤالبرانگیز باشد، نادیده گرفتن تمام تلاشها و تلاشگران صنعت نفت در حوزه خزر در برههها و دورههای مختلف و اشاره به دستاوردهای این بخش صرفاً با اکتفا به یک نام تأسفآور است. اما چرا سؤالبرانگیز؟ و چرا تأسفآور؟