به گزارش خبرنگار شانا، سید مهدی حسینی در نشستی در دانشگاه امیر کبیر به ابهامهای دانشجویان بسیجی درباره مدل جدید قراردادهای نفتی پاسخ گفت.

حسینی درباره میزان پرداخت پاداش به شرکتها در مدل جدید قراردادهای نفتی با تاکید بر این که در IPC پاداش وجود ندارد و این اشتباه در ترجمه است، تصریح کرد: در قرارداد IPC، دستمزد شرکت خارجی در قالب fee (حق الزحمه) پرداخت می شود.

وی در پاسخ به پرسشی درباره این که چرا در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی توسعه میدانهای مشترک در اولویت قرار نگرفت و میدانهای مشترک و مستقل در کنار هم دیده شدند، گفت: در مدل جدید قراردادهای نفتی تلاش شده است بیشترین جذابیت و انگیزه برای میادین مشترک ایجاد شود و در تعیین هزینه ها هم هزینه میدانهای مشترک معادل میدانهای پرریسک است.

حسینی با تاکید بر این که معرفی همزمان 50 میدان در کنفرانس تهران به این معنا نیست که همه این میدانها  با هم توسعه پیدا می کند، تصریح کرد: مناقصه پروژه ها طبق اولویت بندی برگزار و وارد فاز اجرایی می شود.

رئیس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی توسعه میدانهای مشترک گازی و نفتی را اولویت دانست و با بیان این که صادرات گاز از نان شب برای کشور واجب تر است، اظهار کرد: کشورهای همسایه ایران تشنه گاز هستند و اگر ایران به این کشورها گاز صادر کنند بسیاری از مشکلات امنیتی کشور حل می شود.

حسینی درباره این که بحث مالیات در IPC چگونه دیده شده است؟ بخصوص با توجه به شباهت این قراردادها به قراردادهای عراق که شرکتهای بین المللی حدود 60 درصد فی را با مالیات پس می دهند، گفت: یک موسسه آمریکایی قراردادهای نفتی عراق را نوشته است و عراق به شدت در مشکلات قراردادی گرفتار شده است؛ حتی هم اکنون احتمال دارد که با نگاهی به قراردادهای IPC قراردادهای خود را اصلاح کنند زیرا نتیجه سختگیری آنها، خروج شرکتهای بین المللی نفتی از عراق در سالهای اخیر است.

رئیس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی با اشاره به این که متاسفانه تکلیف مالیات در کشورمان به خوبی مشخص نیست و شرکتهای خارجی در دوره مذاکرات برای قراردادهای بیع متقابل هم تکلیف خود در این زمینه را به خوبی نمی‌دانستند، اظهار کرد: در متن قرارداد IPC فقط عنوان «مالیات» آمده است؛ در این زمینه قرار است گروهی با وزارت اقتصاد مذاکره کنند.

IPC مانع ساخت پالایشگاه نیست

وی در پاسخ به نگرانی دانشجویان درباره این که  خام فروشی با روح اقتصاد مقاومتی در تضاد است چون در IPC به نوعی خام فروشی ترویج می شود زیرا با توجه به مصوبه IPC، اگر به دلیل غیرفنی تولید کاهش پیدا کند، باید پاداش تولید همچنان به شرکتهای خارجی پرداخت شود که تضعیف حاکمیت در تولید محسوب می شود، گفت: برای افزایش تولید فرآورده‌های نفتی، باید تولید نفت افزایش یابد.

وی با بیان این که ماموریت IPC تا مرحله تولید نفت و گاز است و هیچ ارتباطی به مراحل بعدی آن ندارد، خاطر نشان کرد: این مراحل به سیاستهای وزارت نفت بستگی دارد.

حسینی با تاکید بر این که IPC مانع ساخت پالایشگاه در کشور و تولید فرآورده نمی شود، افزود: باید به سمت جلوگیری از خام فروشی حرکت کرد؛ البته برای احداث پالایشگاه مطابق با سودآوری اقتصادی آن باید سراغ این راه برویم ولی در پشت زمینه ذهنیمان باید این قضیه و رفتن به سمت توسعه زنجیره ارزش باشد.

رئیس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی افزود: رئیس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی افزود: خام فروشی درست نیست اما این موضوع نباید ابزاری شود برای زدن حرف‌های ناپخته. مثلا کدام کشور نفتی در دنیا است که فقط فرآورده صادر کند؟ ضمن این که باید در انتخاب سبد محصولات پالایشگاه به درستی عمل کرد.

وی در پاسخ به سوال مفصلی که از سوی دانشجویی درباره  ضرورت توسعه میدانهای مشترک مطرح شد و درباره این که معرفی میدانهای مستقل برای قراردادهای IPC منطقی نیست و مشابه پرداخت هزینه زیاد برای انجام یک کار ساده است، گفت: اولویت میدانهای مشترک به این معنا نیست که نباید سراغ دیگر میدانها رفت بلکه باید توسعه میدانهای نفتی و گازی کشور صورت بگیرد و اولویت آن، میدانها مشترک است. از سوی دیگر، باید سهم میدانهای مشترک در تولید نفت کشور را لحاظ کرد و سهم این بخش اینقدر زیاد نیست که به سایر میادین نفتی کشور بی توجهی کرد.

حسینی با اشاره به این که حجم تولید از میدانهای مشترک یا مستقل در تعیین اولویت توسعه آنها مهم است، افزود: آن افرادی که در شرکت ملی نفت ایران نشسته اند، اگر بیشتر از شما دلشان برای میادین مشترک نسوزد، کمتر نمی سوزد و البته در این زمینه مسئولیت قانونی دارند.

رئیس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی در پاسخ به سوالی درباره این که طبق قراردادهای IPC قرار است اگر شرکتی در اکتشاف موفق عمل کند، توسعه و بهره برداری هم در اختیار همان شرکت باشد. این در حالی است که دادن امتیاز توسعه میدان برای اکتشاف موفق آن به این شرکت، امتیاز بزرگی است. چرا همچین امتیازی می دهید؟ گفت: دنیا، دنیا رقابت است و طبق بررسی‌های کمیته تدوین قراردادها از تجربیات جهانی، قاعده بازی در صنعت نفت در سطح جهان همین مدلی است که ما طراحی کرده ایم. باید توجه کنیم که بالاترین ریسک برای مرحله اکتشاف است.

به گزارش شانا، سید مهدی حسینی در ابتدای این نشست سیر تحولات قراردادهای صنعت نفت از زمان ملی شدن صنعت نفت تا بیع متقابل، بازار نفت، سهم آینده در آینده انرژی جهان و سپس توضیحاتی نیز درباره مبانی قانونی تنظیم مدل جدید قراردادهای نفتی ایران ارائه داد.